hoca: oğlum! çık dışarı!
öğrenci 1: yok yazcak mısınız hocam?
hoca: yazıcam tabii, sallanma hadi…
öğrenci 1: niye bi tek ben? tek başına mı konuşuyodum ben yani? deli miyim ben?
hoca: lan fırlatacam şimdi anahtarlığı kafana, çıksana lan!
öğrenci: basket topu kimdeydi lan, atsanıza, teneffüste de fazla sallanmayın potaya gelin.
hoca: defol laan!!! numarası kaçtı bunun?
öğrenci 2: 360 hocam!
öğrenci 3: 1270!
öğrenci 4: 647, hehe…
öğrenci 5: 16! kikir kikir…
hoca: allah belanızı versin hepinizin!

– siz konuşanlar dışarı.
– biz mi hocam?
– siz tabi. hayvan kadar oldunuz, bi susup oturamadınız. dinleyen arkadaşlarınızı da rahatsız ediyorsunuz.
– hocam, atmayın ya. devamsızlığım dolmuş zaten. kalıyorum bi saat devamsızlıkta.
– çık dışarı terbiyesiz herif, dersi bölme. yok yazmıycam.
– o zaman çıkayım hocam, sağolun. ehe..görüşürüz beyler. benden bu kadar.

(arkalardan)
– hocam ben konuşmuyodum gerçi ama yok yazmayacaksanız ben de çıkayım.

– sen!
– ben?
– evet sen. kalk bakiim ayağa!
– evet (kalkar)
– niye yapmıyorsun bakiim sen?
– neyi? (eğlenmek için salağa yatar)
– …. (cevaba çok sinirlenmiştir) bak bakiim arkadaşların ne yapıyor!
– …. (şöyle bi sınıfa göz gezdirir ve gayet lakayıt) oturuyolaar.
– (öfke kırmızısı ile)! çıkdışarııı!
– (gene sınıfa bakarak) yoksa oturmuyorlar mı?
– çıkdışarııııı! disipline verecem seni!
– iyi ama ne yaptım ki ben?
– çıkdışarıııı dedim sanaaa!
– iyi iyi tamam

evladım yeter konustugunuz..
-peki hocam
-cık dısari
-peki hocam (hoca beklemiyodur..g.t olmustur)
-hişş nereye??
-dısarı hocam
-gel iceri..bidaa da cıktıgını gormeim..