– Bence açıp kukusuna bakalım.
– Saçmalama oğlum ya. Hatun koskoca prenses.
– Banane oğlum. Kralı gelse tanımam. Hatun kaç gün çocuk muamelesi yaptı resmen.
– Bence haklı. Neydi lan öyle "Ay çok sempatiksiniz, ay çok şirinsiniz." Pamuk şekeri kılıklı kaltak.
– Aslında ben de kılım yosmaya. Dakka başı sanki bişey ima eder gibi yok efendim "boyu değil işlevi önemli" yok efendim "deve de boy var ama" gibi abuk subuk laflar ediyordu.
– Ya hani sen utangaçtın?
– Ulan bütün utangaçlığın kızı tavlamak içindi di mi?
– Başlatmayın lan utangaçlığınıza. Utangaç olmamız abaza olamayacağımız anlamına gelmiyor. Hadi açıp bakalım.
– Bilgin sen bu konuda ne diyorsun?
– Valla şu an kan başka yerime gidiyor. Düşünemiyorum.
– Hay koyayım senin bilginliğine.
– Ya bari memelerini ellesek. Şöyle yumuşacık.
– Ya biz ellerken uyanırsa?
– Bence uyanmaz. Uyanırsa kalp masajı yapıyorduk deriz.
– Aslında iyi fikir.
– Hazır kalp masajı yapıyorken suni tenefüs de yapalım.
– Eline de verelim tam olsun. Saçmalamayın ya.
– Uykucu… Sen mi bulmuştun pamuğu baygın halde.
– Ana herife bak. Kafasını koymuş hatunun memelerine uyuyo ayağı yapıyor. Kalk lan kalk. Yemezler.
– Ne geldik mi?
– Iki dakka daha o pozisyonda yatsaydın gelecektin. Uyanık seni.
– Doğru konuş lan. Uyanık değil uykucu.
– Kavga etmeyin beyler. Bi kız için değmez.
– Bi kız mı? Pamuk be resmen, pamuk. Süt gibi maşallah.
– Ya süt dedin de aklıma geldi. Memelerini ellemeyecek miyiz?
– Hay ben memeleri icad edenin..
– Ya oğlum hemen öfkelenme.
– Bana ne kardeşim. Benim misyonum bu. Öfkelenirim ben.
– Buldum. Nefis bir fikrim var.
– Neymiş?
– Bir hafta kaç gün ediyor.
– Yedi.
– Tamam işte. Her gün birimiz elleyelim.
– Fena fikir değil aslında.
– Öyleyse fikri ben bulduğuma göre ilk ben elleyerek başlıyorum.
– Ohh paşam. Başka bir arzun var mı? Biz sizi yalnız bırakalım istersen. Nerden bileyim sıra bana gelince uyanmayacağını.
– Bence tembel haklı. Aynı anda elleyelim. Ya hep ya hiç.
– Kendini üç silahşörlerin bir üyesi sandı salak. Alooo! Yedi kişiyiz yedi!
– Nolmuş… Bir ki üç diye sayarız, aynı anda elleriz.
– Nerden biliyim ben senin daha fazla mıncıklamayacağını.
– Saçma saçma konuşmayın ya. Mundar edeceksiniz pamuğu.
– Anaaa! Bilginin beynine kan gitti. Sabahtan beri ilk defa akıllıca bir laf ettin.
– Amanin. Içine don giymemiş.
– Ne? Kim açtı lan pamuğumun eteğini?
– Ooo beyim… Pamuğun oldu birden.
– Demogoji yapmayın kardeşim. Kim açtı eteğini?
– Kimse açmadı be. Eteğinde hiç don izi yok da, ordan şeyettim.
– Gerizekalı herif. Tanga diyebişey duymadın herhalde.
– Anaaa… Hiç aklıma gelmedi.
– Aklın şeyinde olursa gelmez tabi.
– Ya bari kibrit çöpü çekelim. Kısa çöpü çeken önce ellesin.
– Niye öyle manalı manalı kısa çöp dedin?
– Yuh be! Osuruktan nem kapıyorsunuz valla.
– Benim aklıma bişey takıldı. Pamuk da osturuyor mudur hiç?
– Benim de aklıma bişey takıldı. Böyle salak soruları sormaya ilk ne zaman başladın.
– Ne biliyim ya… Böyle güzel kızlar hiç osturmaz, hiç sıçmaz gibi geliyor bazen.
– Abi osturuk demişken, pamuğun kase de fena değil hani.
– Geçen benim de dikkatimi çekmişti.
– Benim de.
– Benim de.
– Benim de.
– Benim de.
– Yuh be! Bi saat öncesine kadar hepiniz hatunun yanında birer şirinlik muskasıydınız.
– Karıştırma orasını.
– Sen de oranı karıştırma hayvan. Aile var.
– Başlıycam ama. Öfkelisin de bi yere kadar kardeşim.
– Konuşurken el hareketi yapma oğlum.
– Yaparsam naparsın lan yerden bitme.
– Sen kime yerden bitme diyon götten bacaklı.
– Hay ben sizin kavganıza da… Pamuğunuza da… Onun nefis kasesine de… Cillop gibi memelerine de… Sütun gibi bacaklarına da… Kiraz gibi dudaklarına da…
– Ya ben çok kötü olmaya başladım.
– Ana.. Harbi lan. Sen bi garip bakmaya başladın.
– Beyler ben dayanamıyor dalıyorum.
– Öfkeli kafayı yedi.
– Sık çükünü. Dayanabilirsin.
– Tutmayın beni.
– Çekilin açın pamuğun önünü. Durduramazsınız öfkeli geliyor!
– Beni de tutmayın.
– Açılın lan.
– Bana da yer açın.
– Yavruuuuum. Ohşşş… Şunlara bak… Pamuk pamuk.
– Kolay gelsin beyler…
– Hı?
– Ne?
– Kim lan o?
– Amanin! Prens… Beyaz atlı prens.
– Ne yaptığınızı sorabilir miyim?
– Şey…
– Nerden başlasak? Nasıl anlatsak? Yedi kişiydik o zaman bak…
– Ne saçmalıyor yine bu?
– Şey…Pamuk pamuk… Pamuk bayıldı da… Kalp masajı, sunni teneffüs falan yapıyorduk yumuşak yumuşak…
– Ha… Kolay gelsin. Ben şey soracaktım size, buralarda bi saray varmış. Nasıl gidebilirim biliyor musunuz?
– Saray mı?
– Evet. Hani şu kraliçenin ikamet ettiği yer.
– Ha, saraaay. Şöyle direk gidin, ilk sağdan dönün kime sorsanız gösterir.
– Teşekkür ederim.
– Pardon. Sarayda napıcaksınız acaba?
– Kraliçeyle randevum var. Söylemesi ayıp jigololuk yapıyorum da. Anlarsınız ya.
– Ha… Kolay gelsin. Selam söyleyin.
– Size de kolay gelsin.
– Ya bilgin, jigolo ne demek?
– Jigolo… Şey… Kuku doktoru demek.
– Haaaa… Anladım.
– Ana… Uykucu yine pamuğun memelerinde uyuyo numarası yapıyo…
– Kalk lan kalk!
– Ne? Geldik mi?
– Merak etme geldin, geldin