I- Umumi Hükümler

Madde 1- Herkes aşık olabilir.
Madde 2- Hiç kimsenin aşkına mani olunamaz.
Madde 3- Iyiyi kötüyü ayıramayan kimse aşık olamaz.
Madde 4- Aşık sevgilisini kendini sevmeye zorlayamaz.
Madde 5- Aşık olduğunu iddia eden kimse bunu ispata mecburdur.
Madde 6- Aşkın karşılıklı olması şart değildir.

II- Ilan-ı Aşk

Madde 7- Ilan-ı aşk, tek taraflı yönetilmesi gerekli bir irade
beyanıdır. Bu ilan bir şekli mahsusa tabi değildir.
Madde 8- Ilan-ı aşk, yazılı şekilde olursa buna 'Aşk Mektubu' denir.
Madde 9- Imzasız aşk mektupları hiçbir hüküm ifade etmez. Meğer ki
Muhtevası yazarının hüviyetini sevgiliye haber vere.
Madde 10- Aşk ilan-ı sarih (belirgin) olabileceği gibi zimni de
olabilir.
Madde 11- Aşk mektubunun yırtılarak mursile(gönderene) iadesi sarih bir redveye yeni bir icaba davet mahiyetindedir.
Madde 12- Sarih veya zimmen reddedilmemiş bir icaba mahiyetindedir.

III- Aşk Birliği

Madde 13- Tarafların karşılıklı olarak ilan-ı aşk etmeleriyle 'aşk
akdi' doğar.
Madde 14- Birliğin devamı ve sariyeti için sevgililer hüsnüniyetle her çareye başvurabilir.
Madde 15- Bu maddelerin uygulanmasında A.K'nın 2.madesi kıyasen tatbik
edilir.

IV- Birliğin Sona Ermesi

Madde 16- Taraflardan biri, diğerinin aşkını istismar ederse kusursuz
taraf, birliği her zaman ve tek taraflı bir irade beyanı ile feshedebilir.
Madde 17- Aşıklardan birinin ölümü, ihaneti, yeni bir aşk birliği
kurması gibi hallerin her birinin vukuunda birlik kendiliğinden fesih
olur.
Madde 18- Taraflar karşılıklı olarak anlaşaraktan birliği feshedebilirler. Madde 19- Bir maşuk aynı zamanda bir kaç aşığı idare ediyorsa 'hüsnüniyet' iddiasında bulunamaz.

V- Sona Ermenin Neticeleri

Madde 20- Birlik taraflardan birinin ölümü ile sona erirse, diğer
taraf sevmekte devam edebilir.
Madde 21- Bir tarafın ihaneti halinde, kusursuz taraf, örf ve adete göre dilediği müeyyideyi tatbik etmekte serbesttir.
Madde 22- Bu kanunda, hakkında hüküm bulunmayan meselelerde örf ve adet, o dahi yoksa, Aşkın Kanunu'nun umumi hükümleri tatbik olunur.