Ben çocukken çok salaktim.

Edip Akbayram'in ismini Edi zannederdim. Yani o, benim için "Edi
Pakbayram" di.

Ablama, "Nasil olup da koca bir günü canin sikilmadan evde oturarak
geçiriyorsun?" demistim. "Büyüyünce insanin cani sokakta oynamak
istemez
ki" cevabini vermisti. Uzunca bir süre büyüyüp büyümedigimi
anlamak için
kendime, "Canin sokakta oynamayi istiyor mu?" diye sormustum.

Annem erkegin cinsel organini "pipi" kadininkini "kutu" olarak
tanimlamisti. O zamanlar TRT'de Cenk Koray'in sundugu "Tele Kutu"
diye
bir yarisma vardi. Yarismacilar, "Hayir Cenk Bey. Ben kutumu açmak
istiyorum" deyince kosarak odadan kaçardim.

Sabahlari kalktigimda aklimin hala yerinde olup olmadigini anlamak
için
2+2, 3+4 gibi toplama islemleri yapardim. Sonuçlar dogru olunca da
çok
sevinirdim.

Dedemle parka gittigimiz bir gün TRT'ciler çekim için oradaydi.
Beni
oynarken çektiler. Yayin günü bizim aile jeneriginde gözüktügüm
çocuk
> programini izlemek için televizyon basina geçti.Kendimi ekranda
görünce,
"Beni niye parkta unuttunuuuz?" diye gözyaslarina bogulmustum.

"Geri vites" kavramim yoktu. Soför, kolunu koltuga atip arkaya
dogru
bakinca araba otomatikman geri geri gidiyor zannederdim.

Benden büyük kuzenlerim dondurmacilarin dondurma külahlarinin sivri
kismiyla kulaklarini karistirdigini söylemisti. Inanmistim. Hala da
külahlarin sivri kisimlarini yemem. Çöpe atarim.

Babaannem bir gün gelirse sevdigim dizilerin olmadigi bir gün
gelsin
istiyordum.

Abimla Karaoglancilik oynardik. O Karaoglan olurdu, beni de Bizans
askeri
yapardi. Sonra evire çevire döverdi. çok mühim bir sey yaptigimi
sandigim
için canim yansa bile hiç sesimi çikarmazdim.

Yesil ve siyah zeytinin ayri agaçlarda yetistigini sanirdim.

Bulmacalardaki, "Annenin erkek kardesi" kismina dayimin bes harfli
ismini
sigdirmaya çalisirdim.

Anaokulunda patates baskisi yapmayi ögrenmistik. O kadar hosuma
gitmisti
ki, evde duvarlara, masa örtülerine filan basmistim. Ancak sanat
merakim
annemin yeni aldigi beyaz etege patatesi yapistirmamla son
bulmustu. Hem
> gönlünü almak hem de el koydugu patateslerime kavusmak için
dahiyane bir
fikirle ögretmenimin yanina gittim. "Annem" yazisini patatese
oydurttum.
Sevinçle eve gelerek soyundum. Renkli boyalara batirdigim patatesi
vücudumun her tarafina bastim. Sonra da annemin karsisina geçtim.
Beni o
halde görünce aglamaya baslamisti.

Madonna ile Maradona'yi kardes zannederdim. Kendi
kendime, "Bunlarin
babasi ne sansli be. Bir çocugu futbolun krali,biri müzigin
kraliçesi"
derdim

Birinden özür diledigim zaman Allah'in bana bir özür verecegini
sanirdim.
Sakat olacagimi düsünüp hemen "diledigim özrü " geri alirdim.

Kurban Bayrami'nda toplanan derilerden uçak yapildigini sanirdim.
Uçaklarin dis yüzeyinin bu derilerle kaplandigi için Türk Hava
Kurumu'nun
topladigini düsünüyordum. Uçak kaçirma filmlerinde silahla ates
edildiginde ya da bomba patladiginda, "Ayyy! Deri delindi!" derdim.

"Gil" diye konusanlari fakir zannederdim.

Annem banyodan çiktiktan sonra babamin söyledigi, "Sihhatler
olsun" lafini
"Saatler oldu" diye anlardim. Bunun da, "Banyoda amma çok kaldin"
gibi bir sey demek oldugunu sanip babamin anneme kizdigini
düsünürdüm.
Annemin buna karsin niye sadece, "Sagol" dedigini merak
ederdim. "Ne
kibar kadin", derdim.
__________________