Kapılar

Kapattık kapılarımızı dostlarımıza
Mesafeler koyduk araya
Bir merhaba demek için, girmeleri gerekti
sıraya…
Bize çok ihtiyaçları olduğu an meşguldük,
Not bıraksalardı, sonra arardık, başka zaman…
Sınavdan en iyi notu aldıklarında, gözlerindeki
pırıltıyı göremedik,
Bir küçücük armağan veremedik.
Canları yandığında, bize koşamadılar nefes
nefese,
Ne kadar hasrettiler bir dost sese!
Görüşürüz;
ya salı, ya çarşamba günü, diye diye kaçırdık
nisanı, düğünü,
Paylaşamadık o en coşkulu anlarını, seveceğimiz
yanlarını.
Hayat denen suyun akışında, birlikte
çağlayamadık,
Ölümlerini bile geç duyduk da vaktinde
ağlayamadık…
Bu hikaye hem acı hem uzun,
Selam vermeden geçiyoruz artık yanından
komşumuzun.
Bahanelerle etrafımızı sardık
Oysa biz, birbirimiz için vardık.
Adına huzur dedik, iş dedik
Yalnızlığı seçtik.
Herkes Can cana olmaktan vazgeçtik,… bir
yalana
kandı.
Ne olursa olsun sebep,
aslında KAPILAR hep,
Kendi üstümüze kapandı !

alıntı..