Erkek isimleri

Erkek Isimleri

ERKEK ISIMLERI

ABAY : Hünerli.
ACAR : Becerikli,atılgan
ACUN : Dünya,varlık
AKAY : Beyaz ay, dolunay
AKEL : Dürüst, güvenilir
AKGÜN : Mutlu,sevinçli gün
AKIN : 1.Arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olmak. 2.Baskın.
AKTAÇ : Beyaz taç,gelin tacı
AKTAN : Aydınlık gece
ALI : Yüce,ulu
ALICAN : Candan,cana yakın
ALIŞAN : Şanı şerefi en yüksek olan
ALKAN : Kızıl kan
ALKIN : Sevdalı,aşık
ALP : Kahraman,cesur,savaşçı
ALPAR :Yiğit,cesur
ALPASLAN : Aslan gibi cesur,savaşçı beyi
ALPTUĞ : Yiğitlik simgesi.
ALPER : Yiğit insan, yiğit erkek.
ALPEREN : Yiğit ve ermiş kişi.
ALPHAN : Yiğit,hükümdar
ALPTEKIN : Tek yiğit,prens
ALTAN : Sabah güneş doğarkenki zaman
ALTAY : Orta Asya'da Tanrı dağı,bir Türk boyu
ALTUĞ : Kızıl tuğ, al renkli.
ANIL : Amaç, erek, hatırlanmak.
ANDAÇ : Armağan,hediye
ARAL : Takımada,sıradağlar.
ARCAN : Saf,temiz
AREL : Temiz,dürüst
ARDA : 1.Işaret olarak yere dikilen çubuk. 2.Ardıl.
ARGUN : Zayıf,güçsüz,dermansız
ARGÜN : Temiz,aydınlık gün
ARIKAN : Temiz soy
ARIN : Temiz,saf – Alın
ARIF : Anlayışlı,tanınmış,meşhur,bilgi sahibi
ARKAN : Temiz kandan gelen – Üstün,galip
ARKUT : Temiz ve kutlu.
ARMAN : Hasret,özlem – Sıkıntı
ARSLAN : Yırtıcı,güçlü,yiğit
ARTUN : Kendine güvenen, onurlu.
ATABERK : Şehzade eğitmeni – Devlet yetkilisi
ATACAN : Hoşgörülü,babacan
ATAK : Canlı,girişken-Cömert-Nişancı
ATAKAN : Düşünmeden cesurca işe girişen
ATALAY : Ünlü,şöhretli
ATAMAN : Ata kişi,önder
ATASOY : Ataların soyundan gelen
ATAY : Bilinen,tanınmış
ATILLA : Savaşçı,fatih – Büyük,ünlü
AYBAR : Gösterişli,heybetli
AYBERK : Ay gibi güzel ve sağlam.
AYDIN : Işıklı-Aylı gece-Açık,belli-Uğurlu
AYHAN : Ay hakimi
AYKAN : Soylu,asil
AYKUT : Ay gibi uğurlu.
AYTAÇ : Ay biçiminde taç
AYTEK : Ay gibi
AYTEKIN : Ay şehzadesi, prensi
AYTUNÇ : Ay gibi güzel,tunç kadar sağlam
AZIZ : Sevgili – Az bulunur- Muhterem
AZMI : Kararlılık – Güçlü,kuvvetli

BAHA : Kıymet, değer, para.
BAHIR : Deniz-Belli, açık-Işıklı,parlak
BALER : Tatlı dilli, cana yakın
BALKI : Şimşek, ışık, parlayış.
BARAN : Direnci kıran güç, ulu, yüksek.
BARAY : Sonsuzluk.
BARBAROS : Kızıl sakal
BARIN : Güç ve kuvvet.
BARIŞ : Sulh.
BARKIN : Gezmek, görmek, gezgin.
BARKAN : Çölde oluşan küçük kum kitlesi
BARLAS : Kahraman
BARS : Kaplan benzeri yırtıcı hayvan
BARTU : En eski Türk hanlarından biri.
BAŞER : Başta gelen
BATI : Güneşin battığı yön
BATIHAN : Batı'nın hükümdarı, hanı
BATURALP : Yiğitler yiğidi
BATIRAY : Ay gibi yiğit
BATUĞ : Üstün olan, yiğit. Az.
BATUHAN : Yiğit hükümdar.
BATUR : Yiğit, yürekli, bahadır.
BAYAR : Ulu, yüce
BAYBARS : Eski Türklerin beslediği kaplan
BAYBORA : Fırtına
BAYCAN : Zengin
BAYHAN : Zengin ve güçlü
BAYKAL : Yaban kısrağı – Sibirya'da bir göl
BAYSAL : Soylu, ünlü
BAYÜLKEN : Göğün 16.katında oturan barış tanrısı
BEDIR : Dolunay.
BEDIRHAN : Ileri görüşlü lider
BERK : 1.Sert, sağlam, katı. 2.Yıldırım.
BERKAY : Güçlü ve ay gibi.
BERKE : Kamçı, kırbaç.
BERKAN : Parlama – Kıvırcık kuzu postu
BERKANT : Bozulmaz yemin
BERKAY : Ay gibi güçlü
BERKE : Kamçı
BILGEHAN : Göktürk hakanı
BILGIN : Alim, bilgili kişi
BIRANT : Tek yemin. Özelliği olan yemin
BOĞAÇ : Bir Dedekorkut kahramanı
BORA : Şiddetli rüzgar
BORAN : Rüzgar şimşek ve gök gürültüsü ile ortaya çıkan sağanak yağışlı hava olayı.
BUĞRA : Erkek deve
BURAK : Hz.Muhammed'in Miraç gecesi bindiği efsanevi at
BURÇ : Kale, hisar çıkıntısı – Güneş sistemi – sarp yamaç
BÜLENT : Yüce, yüksek

CABBAR Kuvvet,kudret sahibi-Becerikli
CAFER:Küçük akarsu
CAHIT Çaba gösteren, çalışkan
CAN: Insan ve hayvanlarda yaşamayı sağladığınave ölümle vücuttan ayrıldığına inanılan madde dışı varlık.
CANALP : Özünde yiğitlik, güç olan
CANBERK : Güçlü, sağlam
CANDAŞ : Dost, yoldaş
CANDEMIR : Özü demir gibi sağlam
CANDOĞAN : Cana doğan
CANEL : Dostluk eli
CANER: Çok içten, sevilen.
CANKUT: Neşe, mutluluk, talih, baht.
CANTEKIN : Tek, eşsiz can
CAVIT : Sonsuz, ebedi
CELAL : Büyüklük, yücelik – Öfke, kıgınlık
CELAYIR : Moğolların kollarından
CELIL : Büyük, yüce
CEM : Hükümdar – Toplanma,biraraya gelme
CEMAL : Güzel yüz – Yüz güzelliği
CEMIL : Güzel yakışıklı erkek – Iyilikle anma
CEMRE : Ateş,kor-Suda,havada,toprakta oluştuğuna inanılan sıcaklık
CENAP : Şeref, onur
CENGIZ : Güçlü, gözüpek
CENGIZHAN : Moğol Imparatorluğunu kuran hükümdar
CENK : Savaş
CEVAHIR : Mücevher,değerli süs taşı
CEYHUN : Orta Asya'da bir akarsu – Cennet'in 4 nehrinden biri
CIHAN : Dünya
CIHANGIR : Dünyaya egemen olan
CIHAT : Din uğruna savaşan
COŞKUN : Heyecanlı, kabına sığmayan
CUMHUR : Halk, topluluk
CÜNEYT : Küçük asker

ÇAĞAN : Bayram, şenlik
ÇAĞATAY : Tay-Doğu Türklerine verilen ad
ÇAĞDAŞ : Çağın koşullarına uygun.
ÇAĞIN : Yıldırım, şimşek
ÇAĞKAN : Canlı, dinamik, çalışkan.
ÇAĞLAR : Şelale, çağlayan
ÇAĞMAN : Çağdaş insan
ÇAĞRI : Çakır gözlü
ÇAKAR : Parlayan, ışık veren
ÇAKIN : Şimşek, parıltı
ÇAKIR : Mavi renkli, gri benekli gözü olan
ÇELIK : Su verilip sertleştirilmiş demir – Çok güçlü
ÇELIKER : Çelik gibi güçlü
ÇETIN : Sert-Çözümü zor, sarp-Inatçı,azimli
ÇEVIK : Çabuk davranan, hareketli
ÇIĞIR : Çığın açtığı iz, yol – Yenilikçilik
ÇINAR : Uzun ömürlü,uzun boylu, kalın gövdeli bir ağaç türü

DALAN : Biçim – Ince, zarif
DALAY : Deniz.
DARCAN : Sıkıntılı, aceleci
DEMIR : Kolay işlenen dayanıklı bir maden
DEMIRALP : Demir gibi güçlü, yiğit
DEMIRCAN : Özü demir gibi sağlam
DEMIREL : Demir gibi güçlü eli olan
DEMIRHAN : Demir gibi güçlü hükümdar
DEMIRKAN : Güçlü soydan gelen
DENIZ : Deniz, su kütlesi, derya
DENKTAŞ : Akran, aynı yaşta
DERVIŞ : Tarikata girmiş – Hoşgörülü,alçakgönüllü
DERYA : Deniz – Engin bilgili – Çok
DEVRAN : Felek, kader
DEVRIM : Olumlu yönde değişiklik yaratan hareket
DILMEN : Güzel konuşan
DINÇ : Güçlü, sağlıklı
DINÇER : Güçlü, sağlıklı
DOĞA : Tabiat
DOĞAN : Yırtıcı bir kuş
DOĞU : Güneşin doğduğu yön
Doğuhan : Doğunun hükümdarı
DOĞUKAN : Doğulu, doğu soyundan
DOĞUŞ : Yaradılış
DORUK : En yüksek yer, zirve – Üstün başarı
DORUKHAN : Zirvenin hükümdarı
DURAN : Varlığını sürdüren-Dağyolu-Dingin,sakin
DURUKAN : Kanı saf, berrak.
DÜNDAR : Artçı asker, birliği koruyan asker

ECEVIT : Çevik,çalışkan,açık fikirli- Yaramaz,sinirli
EDIZ : Yüksek yer – Ulu,yüce
EFE : Batı Anadolu'da köy yiğidi, zeybek.
EFGAN : Ağlayıp inleme – feryat
EGE : Bir çocuğu koruyan,ona bakan – Büyük ulu
EGEHAN : Engin denizlerin hükümdarı.
EGEMEN : Hakim , hüküm süren
ENES : Secereli Arap atı.
ENIS : Dost, arkadaş.
EMIR : Bir kavmin başı -Peygamber soyundan – Kumandan
EMIRHAN : Emirlerin başı, hükümdarı
EMRAH : Bir halk ozanımız
EMRE : Aşık, vurgun
ENDER : Çok az, nadir bulunan
ERTUĞ : Yiğit başlığı.
ENER : En yiğit, en kahraman
ENGIN : Uçsuz bucaksız – Yüksekte olmayan yer
ENGINSU : Açık deniz
ENVER : En nurlu, en parlak
ERALP : Yiğit
ERAY : Ilk ay
ERBATUR : Cesur, yiğit
ERBERK : Şimşek gibi yiğit
ERCAN : Canlı, sağlıklı
ERCÜMENT : Itibarlı, haysiyetli, değerli
ERDAL : Tek erkek
ERDEM : Namus, fazilet – Hüner – Ruhsal yetkinlik
ERDEN : El değmemiş
ERDINÇ : Duru, güçlü erkek
EREN : Yetişmiş – Cesur,yiğit – Ermiş kişi
ERDOĞAN : Yiğit doğmuş
ERGIN : Olmuş, yetişmiş – Reşit
ERGUN : Oynak, hızlı giden at
ERGÜN : Yumuşak huylu, uysal
ERHAN : Adaletli hükümdar

FADIL : Fazietli, ahlaklı – Fazıl
FAHIR : Iftihar edilecek, övülecek
FAHRETTIN : Diniyle övünen
FAHRI : Şeref ve itibar için yapılan iş
FAIK : Üstün, yüksek
FALIH : Başarı kazanan, isteğine ulaşan
FARUK : Haklıyı haksızı ayırabilen – Keskin
FATIH : Fetheden – Hüküm veren
FAZIL : Faziletli, ahlaklı
FEHIM : Anlayışlı, zeki
FERDI : Kişiye özgü
FERHAT : Güçlükleri yenip bir yeri ele geçiren
FERHAN : Sevinç, mutlu
FERID : Eşsiz, tek, benzeri olmayan
FERIDUN : Eşsiz, tek
FERIT : Avcı kuş
FERKAN : Güçlü, saygın soydan gelen
FERRUH : Uğurlu – Kutsal
FETHI : Fetih ile ilgili
FEVZI : kurtuluşla,zaferle ilgili – galip üstün gelen
FEYYAZ : Faydalı, verimli, bereketli
FIRAT : Tatlı su – Türkiye'nin en uzun akarsuyu
FIKRET : Düşünce – Akıl, anlayış
FUAT : Kalp, gönül
FURKAN : Doğruyu yanlıştan ayırma

GALIP : Üstün gelen, kazanan
GANI : Zengin, varlıklı – Bol
GAZANFER : Aslan – Yiğit, yürekli
GEDIZ : Su birikintisi, gölcük – Ege'de bir akarsu
GENCAL : Genç, taze
GENCALP : Genç yiğit, kahraman
GENCAY : Ayın bir haftalık hali, hilal
GENCER : Genç yiğit
GIRAY : Uygun, laik.
GIRGIN : Kolay yakınlık kuran
GÖKALP : Mavi gözlü yiğit – Göklerin yiğidi
GÖKAY : Mavi ay
GÖKBERK : Mavi gözlü, sert kişi
GÖKCAN : Mavi gözlü dost, candan kişi
GÖKÇE : Güzel, gösterişli – Yiğit, cesur – Mavi gözlü
GÖKÇEN : Güzel, hoş
GÖKHAN : Eski Türklerde gök tanrısı – Göklerin hakimi
GÖKMEN : Sarışın, mavi gözlü
GÖKSEL : Gökle ilgili
GÖKTAN : Mavi şafak
GÖKTUĞ : Mavi tuğ.
GÜÇHAN : Çetin, güçlü han
GÜÇLÜ : Kuvvetli, gücü yerinde – Önemli, etkili – Şiddetli
GÜLTEKIN : Genç, nazik delikanlı
GÜNALP : Güneş gibi yiğit
GÖRKAY: Güzel ay.
GÜNEY : Dört yönden biri – Her zaman güneşli yer
GÜNKUT : Günün uğuru
GÜNTAN : Güneşin doğuşundan az önceki zaman
GÜNTEKIN : Güneş gibi tek
GÜRAL : Hakkını bol bol, çok al
GÜRALP : Güçlü yiğit
GÜRAY: Çok ışıklı, aydınlık.
GÜRCAN : Güçlü, coşkulu can
GÜRKAN : Gürbüz, kanı bol
GÜROL : Hayat boyu herşeyin bol olsun
GÜRTAN : Işıklı, geniş tan yeri
GÜVEN : Kuşku duymadan bağlanma, inanma – Cesaret
GÜVENÇ : Güven – Sevinçli – Dayanak, yardım
GÜZEY : Güneş görmeyen yer, kuzey

HAFIZ : Koruyan, saklayan – Kur'an ı ezberlemiş kişi
HAKAN : Eski Türk ve Moğol hükümdarı
HALDUN : Sonsuz, ebedi olan
HALIT : Sonsuz, sürekli – Bir yıldan çok yaşayan
HALIL : Yakın dost
HALIM : Sessiz, sakin – Yumuşak huylu, yavaş
HALIS : Katıksız – Saf, temiz, hilesiz – Yalnız
HALUK : Iyi huylu, geçimli
HAMDI : Allah'ı övmek, şükretmek
HAMI : Himaye eden, koruyan
HAMIT : Övgüye değer
HARUN : Inat eden, huysuz
HASAN : Güzellik, iyilik
HASRET : Özlem
HAZAR : Barış, güven
HAZIM : Akıllı, işbilir
HEPER : Her zaman yiğit.
HINCAL : Öc al
HIDAYET : Doğru yola girme – Müslüman olma
HIKMET : Bilgelik – Özlü söz, vecize
HIRAM : Yürüme, gezinme
HULKI : Yaradılışla ilgili – Iyi huylu, ahlaklı
HULUSI : Saf, içi temiz – Samimi, içten
HURŞIT : Güneş
HÜRAY : Ay gibi özgür
HÜREL : Özgür ülke.
HÜRCAN : Özgür
HÜRKAL : Özgür kal.
HÜRKAN : Özgürlüğüne düşkün bir soydan gelen.
HÜROL : Özgür ol.
HÜSEYIN : Küçük sevgili
HÜSNÜ : Çok güzel

ILDIR : 1.Parıltı. 2.Alaca karanlık.
ILDIZ : Yıldız – Gündönümünden 10 gün öncesi
ILGAR : Çabuk, hızlı – Hücüm, akın – Havanın açık olması – Öfke
ILGAZ : 1.Dizginleri koyuverilmiş atın dört nala koşması.2.Atla ansızın yapılan doludizgin saldırı.
IRA : Öz yapı, karakter, kişilik.
IŞIKHAN : Işıklı han
IŞINER : Işık saçan yiğit.

IBRAHIM : Inananların babası – Peygamber
IDRIS : Hoş kokulu bir kiraz türü – Bilimde ileri düzeyde olan – Peygamber
IHSAN : Iyilik – Bağış, bağışlama
ILAYDIN : Aydınlık, mutlu, demokratik ülke.
ILBAY : Bir yerin saygın kişisi sözü geçen.
ILBEY : Vali
ILCAN : Yurttaş, vatandaş.
ILGIN : Gurbette yaşayan, garip.
ILGÜ : Engel.
ILHAMI : Içe doğanlarla, esinle ilgili
ILHAN : Hükümdar, Imparator, Yönetici
ILKAN : Bir Türk hükümdarı.
ILKAY : Yeni ay, ayın ilk hali
ILKCAN : Ilk doğan erkek çocuklara verilen ad
ILKE : Temel düşünce, prensip – Temel bilgi – Davranış kuralı
ILKER : Ilk doğan erkek çocuk
ILKUT : Kutlu, mutlu ülke.
ILTEKIN : Tek eşsiz ülke
ILTER : Yurdunu seven, koruyan
INAL : Kendisine inanılan
INAN : Dizgin – Yönetme – Iman
INANÇ : Bir düşünceye bağlılık – Iman – Doğru, emin
IRFAN : Bilme, anlama – Sezme, kavrama gücü
ISHAK : Bilgin olarak tanınan bir peygamer
ISLAM : Islam diniden olan, müslüman
ISKENDER : Bir Makedon kumandanı
ISMAIL : Ibrahim peygamberin oğlu
ISMET : Masumluk, temizlik – Haramdan çekinme
IŞÇAN : Çalışkan
IZZET : Değer, kıymet – Kuvvet, kudret – Hürmet, saygı

JARIN : Yakınmak, haykırmak.
JENIN : Vurmak, titreşmek.
JERFI : Derinlik
JIYAN : Kızgın, hışımlı

KAAN : 1.Hükümdar.2.Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad.
KADEM : Uğur – Ayak adımı – Yarım arşın
KADIR : Kuvvetli, güç sahibi – Değer, onur, şeref
KADRI : Değer, kıymetle ilgili
KAĞAN : Kaan, hükümdar
KAHRAMAN : Yiğit, cesur – Bir olayın baş kişisi
KAMER : Ay – Sadık hizmetli
KAMURAN : Arzusuna erişmiş
KANDEMIR : Güçlü soydan gelen
KANER : Yiğit soydan gelen.
KARABEY : Esmer, rengi karaya çalan Bey
KARACAN : Esmer – Küçük ağaçcık
KARAHAN : 1.Tarihte bazı hanlara verilen ad.2. Anadolu'da bir devlet.
KARATAY : Anadolu Selçuklu devlet adamı.
KARAN : Kahraman, yürekli – Karanlık
KARANALP : Esmer, karayağız, yiğit
KARTAL : Çok güçlü, iri yırtıcı kuş
KARTAY : Yaşlı, pir
KAYA : Büyük, sert taş kütlesi
KAYAHAN : Güçlü, sert hükümdar
KAYHAN : Güçlü hükümdar
KEMAL : Olgunluk – En yüksek değer – Erdem
KENAN : Hz.Yakup'un ülkesi. Cennet, Filistin
KEREM : Soyluluk – Cömertlik, bağış
KEREMŞAH : Asil, soylu şah, hükümdar
KERIM : Cömert – Ulu, büyük
KILIÇ : Sivri uçlu,keskin, çelikten silah
KILIÇALP : Kılıç gibi keskin, yiğit
KILIÇHAN : Kılıç gibi keskin, güçlü yiğit
KIRCA : Dolu – Ufak taneli kar – Borayla gelen yağmur
KIRDAR : Ölçülü davranış
KIRHAN : Kırçıl han
KIVANÇ : Övünç, iftihar
KORAL : Sınır muhafızı
KORALP : Yiğit sınır muhafızı
KOLÇAK : Yiğit, mert, koçak
KORAY : Kor renkli ay.
KORCAN : Ateşli, canlı
KORÇAK : Heykel
KOREL : Kor gibi etkili, yakıcı kişi
KORHAN : Kor gibi kızgın hükümdar.
KORKUT : Büyük dolu tanesi – Hayali yaratık
KORTAN : Kor renkli tanyeri – Yalçın kaya – Pelikan
KÖKER : Köklü soydan gelen
KÖKSAL : Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin
KUBAT : Kaba, şişman
KUBILAY : Ünlü Moğol hükümdarı
KUDRET : Güç, kuvvet – Allah'ın gücü – Zenginlik – Yetenek
KUNTAY : Ay gibi sağlam, güçlü
KUNTER : Sağlam, kuvvetli
KUTAY : Uğurlu ay.
KURTBEY : Kurt gibi atılgan, güçlü
KUTAN : Dua, yalvarma – Saka kuşu
KUTAY : Uğurlu ay
KUTBAY : Uğurlu kişi
KUTER : Kutlu uğurlu kişi.
KUTHAN : Kutlu hükümdar
KUTLAY : Kutlu, uğurlu ay
KUTLU : Uğurlu, kutsal
KÜRŞAT : Göktürk prensi

LAÇIN : Bir cins şahin – Sarp, yalçın
LAMI : Sert, çatık kaşlı veya Aslan
LATIF : Allah'ın kulu
LEMA : Herşeye gücü yeten
LEMI : Becerikli,atılgan
LEVENT : Dünya,varlık
LOKMAN : Doğruluk gösteren-Adaletli davranan
LÜTFI : Cennette ölümsüzlüğe kavuşan

MACIT : Şan, şeref sahibi – Iyi ahlaklı
MAHIR : Becerikli, hünerli
MAHMUT : Övülmeye değer, hamdolunmuş
MANÇO : Manda yavrusu
MANSUR : Yardım edilmiş – Allah'ın yardımıyla galip gelmiş
MAZHAR : Bir şeyin göründüğü, çıktığı yer – Onurlanma
MECIT : Çok ulu, yüce
MECNUN : Cin çarpmış – Delice seven
MEHMET : Muhammed isminin Türkçe'de söylenişi
MELIH : Güzel, şirin, sevimli.
MEMDUH : Övülmüş
MENDERES : Bir akarsu yatağının az eğimli ovalarda çizdiği kıvrım
MENGÜ : Ölümsüz, ebedi
MENSUR : Saçılmış, dağılmış – Ölçüsüz, uyaksız söz
MERIÇ : Balkan yarımadasında bir akarsu
MERIH : Bir gezegen
MERT : 1.Yiğit. 2.Sözünün eri, güvenilir kimse.
MESUT : Mutlu, bahtiyar
METE : Büyük Hun imparatoru.
METIN : Metanetli, sağlam – Özü, sözü doğru
MITHAT : Övme
MIRKELAM : Güzel, nazik konuşan
MIRZA : Hükümdar soyundan gelen
MUHAMMED : Yüce Peygamberimizin ismi – Tekrar tekrar övülmüş – Güzel huylu
MURAT : 1.Istek. 2.Amaç.
MURATHAN : Arzulu hükümdar
MÜJDAT : Müjdeler, sevinçli haberler
MÜŞFIK : Şefkatli, merhametli

NADI : Haykıran, seslenen – Toplantı
NADIR : Az bulunur
NAFI : Yararlı – Şifa, hayırlı
NAFIZ : Becerikli,atılganDelen, içeri işleyen – Etkili, sözü geçen
NAHIT : Venüs gezegeni, zühre – Ergen
NAIL : Muradına ermiş
NASUH : Öğüt veren – Temiz
NASUHI : Bozulmaz biçimde tövbe eden
NAŞIT : Şiir yazan, okuyan
NAZIM : Düzenleyen – Manzume yazan
NAZIF : Temiz – Zarif
NECAT : Kurtulma
NECDET : Kahramanlık, yiğitlik
NEDIM : Tatlı , güzel konuşan
NEDRET : Az bulunan, seyrek
NEHAR : Gündüz
NEJAT : Soy, nesil – Doğa, yaradılış
NESIM : Yumuşak rüzgar – Iyi, yumuşak huylu
NEŞAT : Sevinç, neşe
NEŞET : Meydana gelme, yetişme
NEYZEN : Ney çalan
NIDA : Bağırma,sesle çağırma, haykırma.
NIHAT : Huy, yaradılış
NOYAN : Baş komutan, bey.
NUH : Üçüncü peygamber
NURKAN : Aydınlık, temiz soydan gelen
NÜZHET : Neşe – Ferahlık, sevinç

OGÜN : Belirli bir günde doğan
OĞAN : Güçlü, kuvvetli
OĞUL : Erkek evlat – Kovandan çıkan arı topluluğu
OĞULCAN : Can dost.
OĞUR : Uğur – Samimi, içten
OĞUZ : Saf, iyi yaradılışlı – Sağlam, güçlü
OĞUZHAN : Yiğit han – Oğuzların efsane kahramanı
OKAN : Anlama, öğrenme – Oğuz
OKAY : Beğeni, ok gibi delici, ay gibi aydınlık.
OKBAY : Ok gibi delici, saygın ve zengin kimse.
OKCAN : Hareketli, canı tez
OKER : Hızlı, hareketli
OKTAR : Ok atan, okçu
OKTAY : Öfkeli, sinirli
OLCAY : Şanslı, talihli
OLGUN : Bilgili, görgülü, iyi yetişmiş
OMAÇ : Hedef, amaç
OMAY : Seçkin, seçilmiş
ONAT : Iyi, güzel – Doğru ve dürüst nitelikli
ONAY : Uygun bulma
ONGAR : Kurtuluş
ONGUN : Tam – Verimli, bayındır – Kutlu, uğurlu – Gelişmiş, gürbüz
ONUR : Kişinin kendin saygısı, özsaygı
ONURAL : Şan, şeref kazan
ONURALP : Onuruyla tanınmış yiğit
ONURHAN : Onurlu hükümdar
ORÇUN : Ardıl, halef, oğul.
ORHAN : Şehrin hakimi
ORHUN : Orta Asya Türklerinde eski yazı türü.
ORKAN : Hükümdar soyundan gelen.
ORKUN : Çoban beyi.
ORKUT : Kutsal şehir.
ORTAÇ : Tepe – Mirasçı – Veliaht
ORTUN : Ortanca kardeş
OSMAN : Bir tür kuş – Osmanlı'nın kurucusu
ORTUNÇ : Ateş renginde tunç
OYTUN : Beğenilen güzel yer, kutsal.
OZAN : 1.Halk şairi. 2.Şiir yazan kimse şair.
OZGAN : Öne geçen, kazanan
OZAN : 1.Halk şairi. 2.Şiir yazan kimse şair.

ÖCAL : Öcünü, intikamını al
ÖDÜL : Bir başarı ya da iyilik karşılığında verilen armağan
ÖĞDAY : Çok akıllı
ÖĞÜN : Yücel, gurur duy – Zaman, vakit – Kez, defa Önde, ileride
ÖĞÜNÇ : Övünülecek şey
ÖĞÜT : Nasihat
ÖKER : Akıllı
ÖKMEN : Akıllı, zeki
ÖKTEM : Güçlü, onurlu
ÖKTEN : Akıllı, bilgili
ÖMER : Yaşayış, hayat – Ikinci Halife
ÖMÜR : Yaşayış, hayat
ÖNAL : Her işte lider olan.
ÖNAY : Ayın ilk günlerindeki durumu, hilal
ÖNDER : Bir topluluğa başkanlık eden – Önde giden, yol gösteren
ÖNEL : Bir şeyin tamamlanması için verilen süre, vade
ÖNER : Başta gelen – Yön – Sıra
ÖRSAN : Örs gibi sağlam adı olan
ÖRSEL : Örs gibi sağlam el
ÖVÜL : Kendini beğendir, övgü kazan
ÖYMEN : Evcimen, evine bağlı
ÖZAL : Özü kırmızı
ÖZALP : Özünde yiğit olan
ÖZAY : Özü ay gibi parıltılı olan.
ÖZCAN : Candan, samimi
ÖZDEMIR : Özü demir gibi sağlam olan
ÖZDEN : Soyca temiz – Özvarlıkla ilgili – Suların geçtiği yer
ÖZEN : Bir işin iyi olması için gösterilen çaba – En içeride olan – Dere, ırmak
ÖZER: Yiğit, doğru kişi
ÖZGÜN : Benzerlerinden ayrı – Kendine özgü.
ÖZGÜR : Hür – Bağımsız
ÖZHAN : Hükümdar soyundan gelen
ÖZKAN : Özü, kanı temiz
ÖZMEN : Özü iyi, sağlam olan
ÖZTAN : Tan yeri gibi aydınlık.
PAKEL : Sezgi, anlayış, dikkat
PAKER : Sert, çatık kaşlı veya Aslan
PAKSOY : Allah'ın kulu
PAMIR : Herşeye gücü yeten
PARS : Becerikli,atılgan
PAYDAŞ : Dünya,varlık
PAYIDAR : Doğruluk gösteren-Adaletli davranan
PEKAY : Çok aydınlık, ay gibi ışıklı.
PEKCAN : Cennette ölümsüzlüğe kavuşan
PEKEL : Sağlam, güçlü el.
PEKER : Güçlü yiğit, çok sağlam.
PEKIN : Doğruluğu kesinlikle bilinen.
PERKER : Güçlü ve yiğit kişi.
PERTEV : Dürüst,güvenilir
PEYAM : Mutlu,sevinçli gün
PEYKAN : Beyaz taç,gelin tacı
PEYMAN : Aydınlık gece
POLAT : Din uğruna çalışan
POYRAZ : Yüce,ulu
POZAN : Candan,cana yakın

RAFET : Sert, çatık kaşlı veya Aslan
RAUF : Dünya,varlık
RAMAZAN : Doğruluk gösteren-Adaletli davranan
RAMIM : Cennette ölümsüzlüğe kavuşan
RAMIM : Çok övülmüş,methedilmiş
RABSIN : Beyaz ay,dolunay
RAUF : Mutlu,sevinçli gün
RECEP : Beyaz taç,gelin tacı
REFIK : Din uğruna çalışan
REHA : Candan,cana yakın
REKIN : Gururlu, ağırbaşlı.
RENAN : Kızıl kan
RIDVAN : Aslan gibi cesur,savaşçı beyi
RIZA : Yiğit,hükümdar
RUHI : Tek yiğit,prens
RÜÇHAN : Orta Asya'da Tanrı dağı,bir Türk boyu
RÜSTEM : Kızıl,al renkli Tuğ
RÜŞTÜ : Armağan,hediye

SABRI : Sabırla ilgili
SACIT : Secde eden
SADRI : Göğüsle ilgili
SAIT : Mübarek, kutlu – Sevap kazanmış
SAIM : Oruçlu
SAKIP : Delen, delik açan – Çok parlak
SALIH : Elverişli, yararlı – Dinin emirlerine uyan
SALIM : Sağlam – Kusursuz, eksiksiz
SAMET : Çok yüksek, çok ulu – Hiç kimseye ihtiyacı olmayan
SAMI : Dinleyen, duyan – Yüksek, yüce
SAMIH : Cömert, eli açık
SAMIM : Bir şeyin merkezi, içi
SANBERK : Gücüyle tanınmış.
SANCAR : Kısa kama – Saplar, batırır
SANER : Ünlü tanınmış.
SARGIN : Candan, içten
SARP : Çetin, sert
SARPER : Zoru başaran kişi.
SAVAŞ : Uğraşma,mücadele,kavga – Silahlı mücadele, harp
SEÇKIN : Niteliklerinin yüksekliğiyle göze çarpan, elit.
SEDAT : Doğru, haklı
SELCAN : Coşkun, taşkın
SELÇUK : Güzel konuşan – Türk hükümdarı
SELIM : Sağlam, doğru, kusursuz – Temiz, içten
SEMIH : Cömert, eli açık
SEMIN : Çok değerli.
SERCAN : Sevgili, sevilen
SERDAR : Başkumandan, başbuğ
SERGEN : Raf, vitrin – Tepelerdeki düzlük – Yorgun
SERHAN : Kurt, canavar – Şarkıcıların başı
SERHAT : Sınır – Iki devlet arasındaki sınır
SERKAN : Soylu kan, başkan
SERKUT : Mutlu, talihli
SERMET : Ebediyet, sonsuzluk
SERTAÇ : Çok sevilen, sayılan
SERTUĞ : Baş tacı edilen.
SERVER : Başkan, reis
SEZAI : Uygun, yaraşan
SEZER : Duyar, hisseder
SEZGIN : Sezme yeteneği olan, duygulu, anlayışlı
SITKI : Iç temizliğiyle, doğrulukla ilgili
SIMAVI : Yüzle, çehreyle ilgili
SINAN : Mızrak, süngü gibi silahların sivri ucu
SÖMER : Katışıksız güçlü
SONER : Son doğan yiğit
SONGUR : Şahin – Ağır, hantal
SOYSAL : Uygar
SÖKMEN : Yiğitlere veilen san
SUAVI : Değişmeyen – Kanıtlanmış
SÜHEYL : Kutlu, uğurlu
SÜLEYMAN : Saflık, temizlik
SÜMER : Mübarek, kutlu – Sevap kazanmış

ŞAHAN : Padişahlar, hükümdarlar, tahtlar.
ŞAYAN : Yakışır, yaraşır. Uygun
ŞAFAK : Güneş doğmadan önce ufukta beliren aydınlık
ŞAHIN : Büyük, yırtıcı kuş
ŞANSAL : Niteliklerinle ünlen, tanın
ŞANVER : Iyi niteliklerin bilinsin, duyulsun
ŞEHZADE : Hükümdar oğlu
ŞENEL : Neşelen, mutlu ol
ŞENER : Mutlu, neşeli
ŞENOL : Her zaman neşeli, mutlu ol
ŞENSOY : Neşeli, mutlu soydan gelen
ŞEREF : Iyi ahlak ve fazilet sonucu oluşan manevi yücelik – Iyi ün
ŞERIF : Şerefli, kutsal – Soylu, temiz
ŞEVKET : Büyüklük, heybet
ŞÜKRÜ : Şükürle, minnettarlıkla ilgili

TAHA : Kuran'da bir sure adı.
TALAY : Gereğinden çok.
TALIP : Arayan, isteyen – Alıcı müşteri
TAMAY : Dolunay
TAMER : Nitelikli, sayılan kişi
TAN : Güneş doğmadan önceki alaca karanlık, şafak zamanı
TANAY : Şafaktaki ay.
TANBERK : Şafak çizgisi – Parlayan şimşek
TANER : Şafak gibi aydınlık yiğit
TANJU : Çinlilerin Türk hükümdarlarına verdiği ad
TANKUT : Kutlu, uğurlu sabah
TANSEL : Şafak seli, ışık seli
TARCAN : Ayrıcalıklı dost.
TARHAN : Oğuzlarda demirci ustası – Tüccarlar – Han ve komutan ünvanı
TARIK : Sabah yıldızı, Zühre, Venüs
TARKAN : Islam'dan önce Türklerin kullandığı vekil, vezir gibi san
TAŞKIN : Coşmuş, taşmış halde bulunan – Akarsuların taşması
TAYFUN : Okyanuslarda görülen fırtına
TAYFUR : Küçük bir kuş türü
TAYGÜN : Çocuk, torun
TAYKUT : Kutlu, uğurlu çocuk.
TAYLAN : Yakışıklı ve sırım gibi genç.
TAYLAN : Yakışıklı ve sırım gibi genç.
TEKAY : Eşi benzeri görülmemiş
TEKCAN : Değerli, eşsiz
TEKIN : Tek, eşsiz – Uyanık, tetikte
TERCAN : Genç, delikanlı – Kırmızı buğday
TEOMAN : Hun Imparatoru Mete'nin babası
TEVFIK : Uygun düşme, uyma – Başarma – Allah'ın yardımına ulaşma
TEZCAN : Telaşlı, heyecanlı
TIMUÇIN : Moğol Imparatoru Cengiz – Katı, sağlam demir
TIMUR : Demir – Türk-Moğol Imparatoru
TOLAY : 1.Cemaat. 2.Topluluk.
TOLGA : Savaşçıların giydikleri demir başlık
TOPRAK : Yer kabuğunun yüzey bölümü
TOYGAR : Tarlakuşu, turgay
TUFAN : Nuh Peygamber zamanındaki güçlü yağmur
TUGAY : Iki alaydan oluşan askeri birlik
TUĞRUL : Ak doğan – Selçuklu'nun kurucusu
TUNA : Çok bol – Yavru – Görkemli, gösterişli – Bir akarsu
TUNCAY : Tunç renkli ay
TUNCER : Tunç gibi kuvvetli
TUNÇ : Bakır, çinko, kalay karışımı
TURAN : Türklerin en eski yurtlarına verilen ad
TURGAY : Boz renkli, tarlalarda bulunan bir tür serçe
TURGUT : Oturulacak yer, konut
TURHAN : Soylu, seçkin
TÜRKER : Yiğit Türk

UÇAR : Sezgi, anlayış, dikkat
UFUK : Herşeye gücü yeten
UĞUR : Becerikli,atılgan
UĞURALP : Dünya,varlık
UĞURCAN : Doğruluk gösteren-Adaletli davranan
ULAÇ : Cennette ölümsüzlüğe kavuşan
ULAŞ : Çok övülmüş,methedilmiş
ULUÇ : Beyaz ay,dolunay
ULUĞ : Yüce ve saygın kişi.
UMUR : 1.Aldırış etme. 2.Tecrübesi çok olan, deneyimli.
UMUT : Beyaz taç,gelin tacı
URAL : Aydınlık gece
UTKAN : Din uğruna çalışan
UTKU : Yüce,ulu
UYGUR : Şanı şerefi en yüksek olan
UZAY : Kızıl kan

ÜLKER : Boğa burcunda yedi yıldızdan biri
ÜLGEN : Yüce, ulu – Iyilik tanrısı
ÜMITCAN : Umutlu, hayırlı dost.
ÜMIT : Umut
Ünal : Adın duyulsun, tanın
ÜNALP : Tanınmış, ünlü yiğit
ÜNKAN : Tanınmış soydan gelen
ÜNER : Tanınmış, ünlü
ÜNAY : Ay gibi güzel ve şöhretli.

VAHA : Çöl ortasında sulak ve yeşil yer.
VAROL : Sağlıklı, uzun yaşa
VASFI : Nitelikle ilgili
VEDAT : Sevgi, dostluk
VEFA : Sözünde durma, dostluğunu sürdürme
VELIT : Yeni doğmuş çocuk
VOLKAN : Yanardağ
VURAL : Vurarak al

YAĞIZ : 1.Esmer 2.Doru. 3.Yiğit.
YAĞIN : Yağmur – Yiğit
YAHYA : Zekeriya'nın oğlu olan peygamber – Allah lütufkardır anlamında
YAKUT : Parlak kırmızı, değerli taş
YAKUP : Erkek keklik – Takip eden, izleyen
YALÇIN : Sarp – Düz, kaygan – Parlak
YALMAN : Kılıç, kama gibi şeylerin ucu – Sarp, dik
YAMAN : 1.Gücü ve becerisi alışılmışın üzerinde olan.2.Korkulan.
YASIN : Kur'an'ın 36.Suresi
YAŞAR : Doğan çocuğun uzun ömürlü olması dileğiyle konan bir ad
YAVUZ : Iyi, güzel – Mert, cesur
YEKTA : Tek, eşsiz
YENER : Üstün gelen, kazanan
YILDIRAY : Parlak, ışık veren ay
YILDIRIM : Buluttan yere elektrik boşalması
YILMAZ : Bıkmayan, azimli
YIĞIT : Güçlü, yürekli, kahraman, alp.
YUSUF : Yakup Peygamberin oğlu
YÜCEL : Yüksel, yüce hale gel

ZAFER : Amaca ulaşma, başarı – Düşmanı yenme
ZAHIT : Parlak yıldız
ZAHIR : Zekeriya'nın oğlu olan peygamber – Allah lütufkardır anlamında
ZEKAI : Zeka ile ilgili
ZEKERIYA : Erkek – Bir peygamber
ZEKI : Çabuk anlayan, kavrayan
ZEYNEL : Zenelabidin'in kısaltılmışı
ZIHNI : Akılla ilgili
ZIYA : Aydınlık, nur