*.-alo
-efendim anne
-şarjım bitiyo beni ara

*.-ugur sigara filan icer mi
-ih ih ( aslinda ot kullanir ve super icki icer…ama ne gerek var soylemeye ..
-aa aferim cocuga sigara bile icmiyo

*. cep telefonum çalar. annem aramaktadır.
– efendim annecim..
– aa! nerden bildin aradığımı?
– içime doğdu.. nerden bilicem yazıyo ekranda..
– ne yazıyo?
– annen arıyo telefonu aç yazıyo…
– haa.. tabi tabi alay et sen benle..
– anne işim var söyle ne diiceksen..
– unuttum. sonra ararım yine..
20 saniye sonra telefon yeniden çalar. telefonda "huriye" yazmaktadır. huriye teyze annemin bin yıllık arkadaşı. demek yanyanalar.. annemin sahiden de aranan numara gözüküyor mu diye kontrol yaptığını düşünerek, telefonu cevapladım:
– efendim huriye ablacıım..
– gördün mü bak, bilemedin.. huriye diil, annen arıyoo annen

*.internet yoluyla dedikodu yaparken yazının yanlış kişiye yollanması sonucu ortaya çıkan panikdeyken anne devreye hayat dersi vermek istercesine girer;
-bak allahın sopası yok işte,dedikodu yaparsan böyle olur
-anne sen hiç yapmıosun sanki ha!
-olsun ben yüzyüze yapıyorum en azından.
-hımm..çok mantıklı gerçekten.
burdan aldığımız hayat dersi ise dedikoduyu eski usullen yapmalı,annelerimizin yolundan ilerlemeliyiz.