bir gurbetçi ailenin başından geçen çok üzücü ama gerçek bir hikaye…aile almanyada yaşıyor.anne baba ve birde 5 yaşlarında dünya tatlısı  bir oğulları var.baba işten yorgun argın eve geliyor.kafa dinlemek istiyor haliyle.ama çocuk çok yaramaz.yerinde durmuyor bir türlü.hop kanepenin üstüne ordan sehpanın üstüne kırılan dökülen hırla.hanımı mutfaktan başını uzatıp akşama misafirler gelecek.dağıtma etrafı diye sesleniyor oğluna.baba oğlum yapma yorgunum işten geldim falan ama çocuk dinlermi.adı üstünde çocuk daha koşup oynamak istiyor.enerji dolu çünkü.akşama kadar bilmedikleri yabancı bir memlekette.beton yığınları arasında.ne yapsın çocuk baba hep yorgun,anne hep meşgul.ev işleri falan.sonunda dayanamıyor baba uzandığı kanepeden kalkıp çocuğa okkalı bir tokat akşediyor.çocuk süklüm püklüm.birde feryat figan ediyorki sorma.sanki etini koparıyorlar.ama dedik ya çocuk bu.aradan biraz zaman geçiyor çocuk tokadın acısını unutup tekrar başlıyor yaramazlığa..hemde bu sefer daha fazla..ne durdan anlıyor ne oturdan.derken sehpanın üzerindeki annesinin en sevdiği vazoya çarpıp düşürüyor.artık bu bardağı taşıran son damla oluyor.baba ayğa kalkıyor.tam tokadı indirecek.vazgeçiyor.sana bir ceza vereyimde aklın başına gelsin diyor.kadına bana ip getir hanım diyor.anne çok sevdiği vazonun kırılmasından dolayı burnundan soluyor.birazdan misafirleri gelecek daha sfra hazır değil.sorgusuz biraz sizim ip bularak geliyor.adam çocuğun bileklerinden sıkı sıkıya bağlıyor.o sırada misarfirler kapının ziline basıyor.baba hala sinirli.çocuğu banyoya götürüp boş küvetin içine oturtturuyor.ben gelip seni çıkarmadıktan sonra.sesin çıkmayacak ve burda oturacaksın.dayaktan gebertirim seni deyip kapıyı kapatıp çıkıyor.karısı kapıyı açmış misafirleri içeriye buyur etmiştir bile.misafirler almandır ama adamla aynı fabrikada çalışmaktadır.neyse oturuyorlar sofraya.amanda aman hanımefendi nelerde hazırlamışsınız böyle.bir kuş sütü eksik.kadın mahçup tavırları takınarak ama oldukça gururlu bir halde aman ne hazırlığı bir iki şey işte.hadi buyrun diyip başlıyorlar yemeğe.epey uzun sürüyor yemek fsalı.ardından tatlılar.rahat oturalım deyip kanepeye geçiyorlar.evin hanımıda kahveleri getirmiştir.alman misafirleri türk kahvesine bayılıyorlardır.bizim ailede sadece hatırlı misafirlerine ikram etmektedirler halis türk kahvesini.ağırladıklarıda bizimkinin fabrikada şefidir anlayacağınız.kahveleri pöfürdetirken alman kadının aklına gelir çocuk.nerede diye sorar.bizim türkte ballandıra ballandıra anlatmaktadır oğlunun kollarını nasıl sicimle iple bağlayıp küvete koyduğunu.bak ne zamandırda sesi soluğu çıkmıyor deyyusun.alman dehşet içinde ayağa fırlar.delimisiniz siz yahu ne zamandır orda bağlı şekilde o çocuk der.hemen koşarlar banyoya.çocuk uyuya kalmıştır küvetin içinde birazda üşüyerek iki büklüm.alman hemen çıkarır çocuğu küvetten.ama çocuğun elleri bileklerinin sicim iple sıkı sıkıya bağlanmasından dolayı mosmor olmuştur.adam durumun vahametini anlayarak çocuğu kucağına aldığı gibi aşağıya koşmaya başlar.bizimkiler de arkasından.binerler bir taksiye doğru hastahaneye..ama çok geçtir artık.çocuğun kurtulabilmesi için içi elininde bileklerinden kesilmesi gereklidir.gözyaşları içinde bari oğlumuz yaşasın diyerek mecbur razı gelirler aile.. ardan bir iki gün geçer çocuk evde dolaşıp durmaktadır boynu bükük.eskisi gibi koşturmamaktadır artık.usulca babasının yanına gelir.baba 'doktor amcalara söyle ellerimi geri versinler söz birdaha yaramazlık yapmıycam' der.adam banyoya koşar.banyodan gelen seslere kulak kabartan kadın.kapıyı açtığında kocasını tavana kendini asmış olarak bulur.o anda şoka girer kadın.memleketten ağabeyi gelir kadınla çocuğu almaya.memlekete döneceklerdir artık.doktorlar 3 yıldır elinden geleni yapmıştır ama kadın birdaha düzelmemiştir.yalnız doktorlar kadının yanında hiç ayırmadığı hep avucunda tuttuğu vazo parçasını bir türlü alamamışlardır elinden.