Komik Sözler

Komik yazılar

Komik resimler

Reklamlar

O gün bu gün müydü?

[font=Verdana][color=blue]Bir gün olursa haberim de olur diye beklemeyi düşünürdüm. Ama iş işten geçiyor gibi. Ne beklemeye hevesim kaldı ne de bir amacım. Zorlu ve heyecan verici bir oyundu. Ben bozmadım oyunu, belki karşımdaki de bozmamıştır. Hayat böyle işte, sadece akıp gitmiyor, giderken tesiri büyük yaşanış şekline. Bir zamanların mükemmel olayları şimdi mide bulandırıcı gelebiliyor. Kimse düşlemez herhalde mutluluktan sonsuzluğa giderken kendini mutlu eden herhangi bir şeyin ileride tahammülü imk¢nsız bir hal alacak olmasını. Böyle olmaması gerekli ama öyle. Bende inanmak istemem. Ellerimle verdiğim o kır çiçeklerini nasıl oldu da geri isteyebiliyorum, hem de aslında vermemiş olmama rağmen. Imk¢nsız olan hiçbir istekte bulunmadım kimseden şahsiyet olarak. Beni ben yapan hayata bakış açısını hiç saptırmadığımdan kimine göre sabit fikirli, kimine göre sıkıcı oldum, ya da olmuşumdur. Bana kimsenin söylemeye yanaşmadığı tek söz içten gelen, menfaatsiz sıcak birkaç can alıcı kelime. Içeriğini önemsemezdim. Sırf ben olduğum için ne derse sevincimi katlayarak gösterebilirdim. Selam veren insanlar iki saniye sonra hemen benden bir şeyler yapmamı bekledi. Ister istemez düşünüyor insan bunları. Ben karşımdakine ne verebildim de ne isteyebiliyorum. Yine de fazla üstünde durmuyorum artık. Kimse beni ne yapıyor diye merak edip de aramasında. “naber aytaç, şu programı ne zaman bitircen yaa, patron soruyo” diye arasın. Ulan ne biçim insanlar var şu memlekette. Arasan bulamasın ama onlar seni buluyor işte. Bu da, bugün canımı sıkan şey işte. Menfaat. Ya geç geldim dünyaya ya da tam tersi. Şimdiki zaman bana uymadı bir türlü. Kimse bana uyamadı. Içimden geldi kızdım, içimden geldi sevdim. Ama hiç düşmanım olmadı. Yani ben düşmanlık seviyesine getirmedim. Bana düşman gözüyle bakanlar yarı yarıya dostumdur. Mesafeyi tutturmaya çalışıyorum çevreyle. Insanın kalbi yüzüne yansımıyor, ne şerefsizler var melek gibi ortalıkta dolaşan. Içine girince biliniyor. Kime güvenilir kime güvenilmez ayırt edemiyorum. Herkes aynı gibi geliyor. Aklımda var olan düşünce bununla sınırlı değil tabi® ki. Duygularımın veya düşüncelerimin esiri olmak istemedim. Ne kadar kaçabildiysem artık. Karşılıksız gül uzattım karşımdakine. Almasını bilemediyse ben napayım. Çok da güzel uzattım h¢lbuki. Gitsin dağlarda ot toplasın artık. Bir kere yapabilirim sadece. Yalnız kalan sadece terk edilen değil. Ben ne yaptıysam yanlış düşünceler yüzünden yaptım. Hani herkesi kendim gibi sanıyorum ya. Nerden bileydim yanlış sokaklarda gezdiğimi. Ink¢rı kabullenmem, ne yaptıysam yaptım. Kendime göre çok da mükemmel şeylerdi. Şu anlaşılmaz nitelikteki şahsın nasıl bir boşlukta olduğunu veya ne gibi bir halde olduğunu bilmeme imk¢n yok. Paylaşım diye bir olay var insanlar arasında. O bana söylemezse ben aklımdan geçenden başka bir durumun varlığını nasıl kabulleneyim. Samimi, içten ve olduğu gibi çekinmeden davranabildiğim için kendimde bir yanlışlık arayamadım. Biraz yanılgı gibi düşünebildim ama onunda çıkarı yok. Ne nereye kadar giderdi zaten. Insanlar kendilerini anlatmak için bu kadar gönüllüyken, bana göre yapılan bu tür yalandan yakınlaşmalar bir çeşit aşağılama. Bi hakarete maruz kalmadığım vardı, onu da gördüm ya, helal olsun. Hemen fark ediliyor sıradanlık. Sıra dışı insanlar ilgimi çeker. Nerde olursa gider bulurum. Bazen yanılgı olabiliyor işte. Bunca yükü (bana göre) tek başına kimse çekmek istemez. Şansımı denemek istedim. Çekebildiğim kadar çektim işte. Gerisini başkası götürsün. Bu işler yorar adamı. Hiçbir şey yaşandığı gibi anlatılamadığından, bu iki satır yazıdan anlamaya çalışırsın inşallah… [/font]

[glow=red,2,300]By CeZa_IsMo[/glow]
     

Bu haber 29 Ekim 2010 tarihinde tarafından Sevgi kategorisi altına yazılmış. ve Yorum yapılmamış

Benzer yazılar

Reklamlar



Kimler Neler Demiş?

İlk Yorum Hakkı Senin!

avatar

wpDiscuz

Reklamlar


Rastgele yazılar