[i][color=green]Ev hanimi
Adam, aksamustu is cikisi eve geldiginde, evin bahcesinin karmakarisik oldugunu gormus. Uc cocuk da bahcede camurlar icinde oynuyormus. Bos yemek kutulari ve icecekler etrafa sacilmis. Karisinin arabasi,garaj kapisinin onunde,bir kapisi acik sekilde yamuk halde parkeder durumdaymis. Evin icine girdiginde,durum daha da vahim bir sekle donusmus. Giristeki halinin bir kenari kivrilmis, havaya kalkmis ve abajur sehpanin uzerine devrilmis. Salondaki televizyonun sesi sonuna kadar acik bir halde cizgi film kanalindaymis. Oturma odasinda yerler, oyuncaklar ve cocuk giyisileri ile kapliymis. Mutfaga girdiginde, lavabonun sabah kahvaltisi bulasiklari ile dolu oldugunu gormus. Ayrica, kirilmis bir bardagin parcalari masanin altinda duruyormus. Ust kata yoneldiginde, merdivenlerdeki elbiseleri farketmis. Telasla karisinin basina kotu bir sey gelmis olabilecegini ya da hastalanmis oldugunu dusunerek, hizla kosmaya
baslamis. Yatakodasina girdiginde, karisini yatakta, gecelikle uzanmis,kitap okurken bulmus. karisi, kocasini gorunce,okudugu kitaptan basini kaldirmis,hafifce gulumsemis ve gununun nasil gectigini sormus. Adam yanitlamis, "Her zamanki gibi" ardindan, saskinlikla sormus:
"Ne oldu bugun boyle?"
Karisi, tekrar gulumseyip, "Sen hergun eve dondugunde, 'Butun gun ne yaptin ki?' demez miydin?"
"Evet…"
"Guzel… Bugun, her gun yaptiklarimi, yapmadim
[/i]