Değişmeyeceksin

Temel ile Dursun güzel bir bahar gününde köyün yüksek bir tepesine çıkmışlar. Manzaranın keyfini çıkarırken birden Temelin gözü içerisinde ineklerin otladığı köyün mezarlığına ilişmiş. Dursun’a dönmüş ve:
– Ula Tursun! Sende pirgün öleceksun, sonra seni aha şu mezarluğa gömeceğuz.
Orada toprağa karışacaksun.
Sonra ot olarak yeniden büyüyeceksun. Sonra seni şu inek yiyecek. Sonra da seni sıçacak.
Bende o pokun yanuna gideceğum ve diyeceğum ki
-“Ula Tursun!! Neydiiin ne oldin?”
Tabii Dursun önce ne diyeceğini şaşırmış. Sonra o da Temele dönmüş:
– Ula Temel sende pirgün öleceksun. Seni aha şu mezarluğa gömeceğuz.
Orada sen de toprak olacaksun. Sonra ot olarak püyüyeceksun. Sonra seni şu inekler yiyecek. Sonra seni sıçacaklar. Bende o pokun yanuna gideceğum ve diyeceğum ki:
-“Ula Temel! Sen hic değismeyeceksun!!!”