Komik Sözler

Komik yazılar

Komik resimler

Reklamlar

Ünlü Olmanın Yolu

Emekli ilkokul öğretmeniydi. Bir ay kadar önce "Azmi film"e bir senaryo
götürüp bırakmıştı. Azmi filmin sahibi o suratsız adam da rafları
göstererek, "Bak," demişti, "her yer senaryo dolu. Okumaya bile zamanım yok.
Ama yine de senaryonu bırak, şu kağıda da adresini, telefonunu yaz,
senaryona iliştir. Ben seni ararım."

Bir hafta sonra nedense aramıştı: "Hemen gel, görüşelim," demişti.
Bunun üzerine gitmişti emekli öğretmen. Azmi filmin sahibi bu defa
kendisini oturtmuş, çay söylemiş ve "senaryonun dışında birşey yazıp
yazmadığını" sormuştu. O da bir aşk romanının bulunduğunu, ancak hiçbir
yayınevinin bunu basmaya yanaşmadığını anlatmıştı. Azmi filmin sahibi de, "hemen
romanını al, gel," demişti, "bir bakayım."

Evi Taksim'deydi. Bir koşu gitmişti evine emekli öğretmen. Hemen alıp
gelmişti romanını, heyecan içindeydi, ancak ne olduğunu kestiremiyordu.
Romanı uzattığında Azmi filmin sahibi, " Sen şimdi git, ben seni
ararım," demişti.

Şimdi de Azmi bey telefon etmiş ve derhal gelmesini, görüşmeleri
gerektiğini söylemişti. Emekli öğretmen, Beyoğlu Istiklal caddesine geldi.
Yeşilçam Sokağına girdi. Eskiden Fatma Girik'e ait olan Girik Hanın
ikinci katına çıktı. Azmi filmin kapısını tıklattı. Kapıyı getir götür
işlerine bakan genç açtı. Içeri buyur etti.

Azmi bey kendisine oturması için yer gösterdi ve "Bak hocam," dedi.
"Ben senaryoyu çekmeyeceğim. Kitabını da basmayacağım. Şu anda elimde
başka filmler var. Onları çekiyorum. Kitabına gelince, ben zaten yayıncı
değilim. Sadece ikisi de çok hoşuma gitti. Ileride belki bunları film
yapabilirim. Ancak, piyasa çok durgun, zaten işler berbat! Sen de
emeklisin, üçbeş kazanmak istersen bana bırak, yoksa al git!" demişti camdan
dışarı bakarak.

Emekli öğretmen zaten kitabı bastıramıyordu. Senaryo için yüzüne bakan
yoktu. "Kaç para verirsin," demek geldi içinden. Utandı, gururuna
yediremedi. Azmi filmin sahibi kendisine önceden hazırlanmış matbu bir belge
uzattı. Burada kitabı ve senaryoyu başkasının yazdığı, kendisinin de
sadece tashih işinde çalışarak yardım ettiği ve mukabilinde boş
bırakılmış miktar parayı karşılık olarak aldığı yazılıydı. Ayrıca kitap ile
senaryoyu yazanın adı bölümü de boş bırakılmıştı. Azmi bey o zamanın parası
beş milyarı kendisine uzatmıştı. Doğrusu para fena değildi. Almayıp ta
ne yapacaktı, varsın ad başkasının olsundu, bu çok mu önemliydi? Bir
başka kağıtta da, tashih işlerinde çalıştığı film şirketinin aleyhine bir
basın açıklaması yaptığı takdirde aldığı paranın on katı cezai müeyyide
uygulanacağı belirtiliyordu. Bu kağıdı da imzaladı. Ayrıca şirketin
böyle bir açıklama vukuunda limitsiz tazminat hakkını da peşinen kabul
ediyordu. Geçim sıkıntısı çekiyordu, bütün şartları kabul etti.

Kalkarken Azmi bey sık sık uğramasını ve ileride kadrolu senarist
olarak onunla çokiyi işler yapacaklarını belirtti ve el sıkışarak ayrıldı
bürodan.

Emekli öğretmen dışarı çıkınca Azmi bey ünlü bir işadamını aradı.
"Saygılar beyefendi," dedi. " Aşk romanı tamam. Senaryo da tamam…Filmin
çekimine hemen başlamak üzere emirlerinizi bekliyorum!"

Telefonun öteki ucundaki ünlü işadamı da, " Kitabı hemen bana gönder.
Film hazırlıklarına başla. Başlangıç için yüz milyar gönderiyorum.
Teferruatı müdürümle konuşursun," dedi.
Azmi bey, " Emredersiniz beyefendi!" dedi. Bu film işini tv'de dizi
yapacak ve trilyonlar vuracak, devamını emekli öğretmene yazdıracaktı.

Ünlü işadamı telefonu kapadıktan sonra metresini aradı: "Canım, isteğin
oldu, romanın hazır, yayınlayacak gazete hazır, bir reklam yaptıracağım
ki sen bile şaşacaksın. Bu bomba patlarken tv için dizi filme
başlayacaksın ve bir numara olacaksın. Hadi akşama…"

Bu piyasa böyleydi. Kadın cüzdandan, sevgili bir metres, gazete bol
sıfırlı reklam ücretinden, tv ücretsiz bir dizi kazanmaktan yararlanacak
ve herkes mutlu olacaktı. Alan razı, satan razı…Böyle dönerdi
işler…Ve bütün giderler de holdingin eğitim hizmetlerine katkı fonundan
gösterilmek suretiyle vergiden düşecekti, gerçekte kayıp hazinenin olurdu,
kimin umurunda, işler tıkırında tekerlemesi döner dururdu…Dişlinin
çarkları sımsıkı kenetlenmişti ve çark böyle dönüyordu, uyum sağlayamayan
giderdi, bu kadar basit…

Bir süre sonra ünlü bir gazetede ünlü bir aktristin romanı yayınlandı.
Ardından bu romana aynı emekli öğretmen bir şiir yazdı ve şiir de aynı
ünlü aktrist hanımın şiiri diye lanse edildi ve birisine siparişle
beste verildi ve beste ünlü bir şarkıcı tarafından kasete okundu, aynı
müzik filme uyarlandı. Böylece şöhreti tükenmek üzere olan biri yeniden
dirildi ve şuh kadın, şık kadın, romancı kadın, şair kadın, senarist kadın
ünvanlarına da sahip oldu. Bu ünlü kadın kim mi? Biraz düşünün belki
hafızanızın bir yerlerinde küçücük bir iz kalmıştır.

Emekli öğretmen mi ne oldu? Azmi beyin kadrolu senaristi oldu. Emekli
maaşının en az beş katını, bazan onbeş katını ayda kazandı. Ama hep
kendi eserlerinin arkasından bakakaldı. Hep o yazdı, ad başkalarının
oldu…

Arada rakısını yudumlarken iki damla yaş süzülüyordu yanaklarından ama
ne yapsındı, bu işler böyle dönüyordu…

Bu haber 29 Ekim 2010 tarihinde tarafından Hikayeler kategorisi altına yazılmış. ve 1 Yorum yapılmış

Benzer yazılar

Reklamlar



Kimler Neler Demiş?

1 Yorum - "Ünlü Olmanın Yolu"

avatar

Sıralama:   En Yeniler | Eskiler | Beğenilenler
Fatih PALABIYIK
Fatih PALABIYIK
10 yıl 4 ay önce

Ünlü olmanın yanlarından biri boşver kız hayatın tadını çıkar :-D

wpDiscuz

Reklamlar


Rastgele yazılar


Facebook Grubu