ebru resim derslerini çok severdi,ama o gün kendisini pek mutlu hissetmiyordu.öğretmeni bayan güneş,depodan biraz daha boya almasını istemişti…
ebru ürperdi.boyaların konduğu depoya gitmekten nefret ediyordu;bundan herkes nefret ediyordu!oldukça uzun bir koridorun en sonundaydı ve deponun ışığı,kendini bildi bileli ışık çalışmazdı.raflartavana kadar uzanıyordu ve bir sürü tuhaf kutu,dizi dizi kitaplar,boya kutuları ile doluydu.en üst raflarda da ,okul yönetiminin el koyduğu eşyalar duruyordu.tuhaf sesler çıkaran kalemler,takma burunlar ve hatta bir tane de turuncu peruk!ebru ürpererek deponun içine adımını attı.raflara bir göz gezdirdi ve bir kutu sarı boyayı eline aldı ve bir ses ebru dedii ve ebru çok korktu.birden hayaleti gördü nereye baksa onu görüyordu.çok korktu ve şu an ebru istanbul akıl hastanesinde yatıyor ve bu olay 15 yıl önce yaşanmıştı.ebru şu an 25 yaşında.

alıntı