Imkansızmışsın be güzelim.Düşündüklerimin imkanı yokmuş.Aklımdan geçenlerin aslında aslı yokmuş ,

sadece kuruntuymuş. Sonu üzüntüymüş yeni anladım.Bana birkaç cümlecik yazmıştın ya işte onlar verdi

dersimi. Ha kendini suçlama sakın . Sen haklısın be gülüm , kimim ki ben neyim ki, sana yakışan, milletin

senle birlikteyken ağzını açıp bakacağı onca kişi varken . Ben… kimim ki? Arkadaş , akraba , tanıdık ,

bildik, hepsi değil mi?.Hepsiyim ben.Sana göre ben bunlardan ibaretim.Ya sen ? Sen, benim yastığımın

altında resmini sakladığım, sen çocukluk aşkım, sen her gece ağladığım, sen her şeyim.Ya ben?

Bilmiyorsun değil mi? Bildiklerinle yetiniyorsun.Akraba, arkadaş tanıdık değil mi? Belki sana göre

bunlar doğru cevap ama ben sana bir doğru daha söyleyeceğim.

Ben kimim biliyor musun?Ben başkasını

sevdiğini söylediğinde pencere kenarında bir an kendinden geçen , pencereye yaklaşıp senli olmayan bir

geleceğin olmamasını yeğleyen, senin için canını verebilecek uğruna her şeyden vazgeçebilecek. Her şeyi

tek kalemde silebilecek senin tek kelimenle ölebilecek ama bunları gerçekten yapabilecek olanım. O an

pencere kenarında sadece senin için kararımdan vazgeçtim ben. Ne ailem ne tanıdıklarım sadece senin

için,belki bir gün sever diye belki ben yanlış anladım diye. Belki diye be güzelim.Bak sana ne söyleyeceğim

belki inanırsın ne kadar sevdiğime.

Bir arkadaşıma, dostuma, sırdaşıma, tek sırdaşıma senden

bahsettim.Sana aşkım öyle büyük ki senin aşkın bana yalan bile söyletti. Diyemedim başkasını sevdiğini, o

da beni seviyor dedim.Seni anlattım ona. Defterimin arasına sıkıştırdığım, dersi dinlemeyip baktığım

resmini gösterdim ona. Bir gün geometri sınavım vardı. Her sene olduğu gibi bu sene de hocamıza

yalvararak geçeceğime emindim,Bilmiyordum hiçbir şey. Arkadaşım bana “o kızı seviyorsan hem kendini

hem beni bu sınavdan geçirirsin” dedi.

Komik, değil mi?Ne yapacağımı şaşırmıştım bunu yapmalıyım diye

düşündüm ama sadece bir saatim vardı. Kitaplarımı defterlerimi toplayıp devamsızlık sorunum olmasına

rağmen dersten kaçtım. Öğretmenler odasında iki geometri hocasıyla birlikte bir saat çalıştım. Aşkım öyle

büyük ki güzelim bil bakalım ne oldu.Geçirmesi için her sene arkadaşımla birlikte yalvardığım

öğretmenimiz bana 75 arkadaşıma 70 aldığı için sözlü notu olarak 100 vermiş

güzelim.
Çalıştığım iki öğretmen geometri öğretmenime “bu çocuğun ilk notları neden düşük” diye

sordular hocamız gözlerinin önünde bana ve arkadaşıma sözlü olarak 100 verdi güzelim. Arkadaşımın

dolduruşuna gelip not için değil, kendim için değil, sadece senin için çalıştım ve aldım notumu. Belki

komik gelmiştir gülüm ama böyle işte.Senin aşkın sayılardan nefret eden bana ne yaptırdı. Bunlar senin

bildiklerinden daha gerçek , senin gerçeklerinden daha sahi.

AMA ASIL GERÇEK NE BILIYOR MUSUN?

SEN BAŞKASINI SEVSEN BILE BEN SENI ÖMRÜMÜN SONUNA

KADAR SEVECEK VE KALBIMDE SAKLAYACAĞIM