Bu sana yazdigim son satirlar…

Bu dinledigim son sarki bizim üstümüze söylenmis. Kilit vurdum kalbime,
umutlarima. Ne bundan böyle sevdaya dair bir seyler beklenebilir yüregimden ne de nefret edebilirim birinden…Ben hamal degilim ki; hep kahrini tasiyayim ömrün;
Alin atik üzerimden hayata dair ne varsa. Alin sevdaya dair acilari, paylasin aranizda…

Sen saniyorsun ki, kolay geliyor gidisin bana.. Arkani döndügün ilk andan
gözlerim gülecek mi yeniden saniyorsun? Söylesene! Sen ne saniyorsun aski,
sevgiyi, söylesene! Kolay olan, kaçmaksa, yalansa, vazgeçisse; ben zor olani seçiyorum ve Seni Hala Seviyorum…

Sen öyle san, farzet ki her sey çok kolay… Gittigini sandigin sen, giderken bende kalanlarini, yani seni, yani aski, yani bizi alamayacaksin benden….
Geri vermeyecegim onlari benim onlar, bana ait…

Biliyor musun, aci olan asla gidisin degil.. Belki bir gün sevmeyi ögrendigin de yaninda ben olmayacagim.. Bir sabah gözlerini yeni dogan güne açtiginda baskasi olacak yataginda.. Benim içinse sadece "sen" var olacak baktigim her yerde…

Ve iste ilk defa o gün sebepsiz aglayacagim, o gün yaan yagmur gizlemeyecek
gözyaslarimi. Kim bilir belki de aynadaki hayalin ilk kez asacak suratini bana ve o sabah sensiz ve üsümüs uyanacagim!

Her seyin bir bedeli var biliyorum ve bende bu bedeli ödüyorum. Ödedigim bedel
sensizlik, yalnizlik, asksizlik… Oysa yüregim her seye ragmen mutlu olmani diliyor….

Seni buldugum yerden basliyorum yürümeye.. Seni düsünüyor ve gecenin ayazinda üsüyorum..
Veda bile etmeden gidisin geliyor aklima, sadece susuyorum…